HET LOSLATEN VAN ZEKERHEID

Het loslaten van zekerheid. Dat kan ik soms zo verrekte lastig vinden. Is dat herkenbaar? Vast! Want veel mensen hebben hier last van.

Laat ik eerst uitleggen wat zekerheid precies voor mij betekent. Want dat is voor ieder mens anders. Het gaat voor mij vooral om de angst om controle kwijt te raken. Want ja, die touwtjes in handen hebben, dat is toch wel lekker hoor! Die zekerheid biedt me verder comfort. Dat is ook wel erg fijn.

En toen kwam Corona. BAM. Wég controle. En voor veel mensen om me heen met nog veel grotere gevolgen: het verliezen van of onzekerheid over je baan. Slik. Gelukkig zijn ze gezond. Dat wel.

Dat doet me weer beseffen: zekerheid is niet te claimen. En het hebben van een contract, is vaak schijnzekerheid.

Ok. Corona is niet iets dat ieder jaar gebeurt. Gelukkig maar. Maar wat ik wel zie gebeuren de afgelopen jaren is dat de arbeidsmarkt echt flink veranderd is. 30 jaar bij dezelfde baas is niet meer vanzelfsprekend. En doordat er veel verandert, veranderen organisaties en bedrijven mee. En dit heeft weer invloed op de relatie tussen werkgever en werknemer. Dus tja. Wat is zekerheid? Want wat ik door deze periode ingezien heb: iedereen kan zijn baan kwijtraken! Niks is zeker.

Ik zie dat mensen hier op veel verschillende manieren op kunnen reageren. Bij de een is er dikke stress (ik vind nooit meer een andere baan, ik ben veel te oud, wie wil mij nou hebben?!), tot aan mensen die het veel zonniger inzien en dit moment aangrijpen om werk te vinden dat veel beter past. En hierin is geen goed of fout.

Zelf ben ik in het verleden aardig wat keren van baan geswitcht. 2 keer heb ik mijn baan opgezegd zonder nieuw werk te hebben. Eén keer voor een rondreis naar Thailand (toen was ik 22) en één keer op mijn 32e, toen ik voor de carriereswitch ging om loopbaancoach te worden.
Verder heb ik twee keer een faillissement meegemaakt en ben ik 1 avontuur aangegaan wat achteraf totaal niet bij me paste. Ik ben eigenlijk een beetje een pro op het gebied van switchen van werk 😉

Dus ik heb al een aantal keren met het bijltje mogen hakken. Soms eigen keuze, maar ook gedwongen. En iedere keer is het goed gekomen.

Wat ik ervan geleerd heb… Ja. Het kan af en toe voelen als bungeejumpen zonder touw. Die steen in je maag kan ontzettend zwaar vallen. Die tranen mogen vallen. Het vloeken ook. En het leven kan op dat moment als een achtbaan voelen. Eentje met veel loopings.

Maar! Er is ook een andere kant! Want die hang naar zekerheid kan ook een belemmering zijn. Want wat nou als dat er niet meer is. En jezelf de vraag zou stellen: Stel dat alles mogelijk is. Wat zou je dan doen? 🤩

Het biedt ruimte om naar je wensen en verlangens te kijken. Om opnieuw naar de tekentafel te gaan. Dan is er creativiteit, want als je ineens moet, dan wordt er van alles geprikkeld. Want laten we eerlijk zijn. Die zekerheid kan je ook echt lui maken. Of dat je zaken naar voren blijft schuiven: het heeft immers geen prioriteit.

Wat mij iedere keer geholpen heeft: de tijd nemen om te onderzoeken wat ik wil. Als dan toch alles weer open ligt, wat ga ik dan doen? Hoe wil ik werken, hoe mag werk in mijn leven passen en wat vind ik belangrijk in mijn baan? Ja, dat kan betekenen dat je weer naar de schoolbanken moet. En dat die droombaan er niet morgen gelijk is, maar dat je er moeite voor moet doen.

Maar waar een wil is,….. juist 😀

Wat verder een onwijze eye-opener is geweest, is om niet te kijken naar het salaris (wat wil ik verdienen?) maar om mezelf de vraag te stellen: Wat heb ik eigenlijk nodig? 🤔

Ik kwam er toen achter dat de dingen die ik nastreef, niet in het materialistische liggen. Ik hoef geen groot huis of een grote auto bijvoorbeeld. Ik zag laatst een video van Anouk (de zangeres) op Instagram dat zij berekent wat zij per jaar nodig om haar leven leuk te kunnen leiden en daar haar aantal optredens op baseert. In 2020 zouden dit 4 optredens zijn. In ruil daarvoor krijgt ze dus tijd. Waarmee ze kan doen wat ze wil. Bijzonder hè? Ok, we verdienen niet allemaal wat Anouk verdient met 1 optreden, maar toch. Ik vind het een inspirerend verhaal.

Wat zou jij doen als alles mogelijk zou zijn? En wat heb jij nodig om van te leven? Mooie vragen om over na te denken💡

Fijn Pinksterweekend, lieve mensen! 😘

Delen:

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Inhoudsopgave

On Topic

Ook interessant

Positieve zelftest

Corona. Begin februari deed ik een zelftest. Positief. Ach ja.. Wie niet in deze tijd hè? Join the club! En hup! Die quarantaine in en

LEES VERDER »

Solliciteren in corona tijd

Wat heeft een raam te maken met solliciteren? Je leest het hieronder. Een succesverhaal wat ik graag met jullie wil delen!👇🏽 Afgelopen februari nam ze

LEES VERDER »
×