Het regende zonnestralen. Daar aan de Dordogne in Frankrijk. Het was een vakantie zoals een vakantie hoort te zijn. Zo eentje die voelde als vier weken weg, hoewel het er écht maar twee waren. Zo eentje met flashbacks naar vroeger: de lange autorit met kinderen voor kinderen door de speakers. Met la vache que rit en Nutella op stokbrood. En met nog een overeenkomst: geen mobiele telefoon non stop aan mijn hand. Want op onze paradijselijke stulpjes was er namelijk haast geen bereik.

En dat was eerst wel even schrikken. Want dit wist ik van te voren niet. Afkicken van m’n telefoon wilde ik wel al een tijdje. Ik zit namelijk veel te vaak met dat ding in m’n hand. Het is zo’n goed voornemen die je wel maakt, maar ook weer uitstelt. Want ja, die mobiel is ook gewoon retehandig. Naast bellen (wat ik eigenlijk haast niet meer doe), appen, internetbankieren, facebooken, instagrammen, mailen, foto’s maken, gebruik ik m’n mobiel ook om te shoppen, is het met m’n parkeermaatje en Tom Tom. M’n mobiel wekt me, vertelt me wat voor weer het wordt en speelt m’n favo muzieklijstjes af. Bizar eigenlijk he, wat je eigenlijk allemaal met je mobiel doet? Ik poets nog net m’n tanden er niet mee zeg maar.

In Frankrijk begon het met een storing van Tele2. Het hele netwerk lag eruit waardoor ik twee dagen lang geen bereik had. 48 uur. BAM. En daarna: een camping met haperende WiFi. Dus daar ging ik. Cold turkey. Een week lang (over)leven in de offline wereld. En man.. wat is dat goed bevallen!

De rust die het me bracht, heerlijk! Onopgemerkt pak ik namelijk vaak m’n telefoon. Beland ik op Facebook, struin ik online shops af en dwaal ik op Instagram. Natuurlijk levert me dit ook wat op (inspiratie, een groeiend netwerk en nieuwe kleren :)), maar al die prikkels de hele dag zorgen ook voor een onrustig koppie.

Zo mistte ik bijvoorbeeld na 48 uur offline te zijn 168 appjes. Dat zijn er best een boel. En was de pleuris uitgebroken? Nope. Dit waren voornamelijk appjes uit groepsapps. Gezellig geklets over koetjes en kalfjes. Bizar hoeveel informatie je krijgt te verwerken op een dag. Dat kan niet goed voor je zijn.

Ik ga het vanaf nu anders doen. Anders, want zweer m’n mobiel niet af. Ik zal de laatste zijn die zegt dat ze zonder mobiel kan. Maar meer op gezette tijden. Want die rust die het me oplevert, bevalt zeer goed. Ben met m’n aandacht meer in het ‘nu’ (lekker mindfull 😉), doordat ik niet constant wordt afgeleid. En dat maakt me blij.

Dus als het wat langer duurt voordat ik online reageer, of dat ik niet alles van je ‘leuk vindt’ dan weet je waardoor het komt. Dan ben ik actief in de offline wereld ✌🏽

Delen:

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Inhoudsopgave

On Topic

Ook interessant

Positieve zelftest

Corona. Begin februari deed ik een zelftest. Positief. Ach ja.. Wie niet in deze tijd hè? Join the club! En hup! Die quarantaine in en

LEES VERDER »

Solliciteren in corona tijd

Wat heeft een raam te maken met solliciteren? Je leest het hieronder. Een succesverhaal wat ik graag met jullie wil delen!👇🏽 Afgelopen februari nam ze

LEES VERDER »
×