Er bestaat een verhaal over een vrouw die in een hospice werkte. Deze vrouw vroeg aan mensen die aan het einde van hun leven waren gekomen, waar zij het meeste spijt van hadden. Een antwoord dat zij veel hoorde, was dat mensen spijt hadden van de dingen die ze niet gedaan hebben. In plaats van risico’s nemen, voor de veilige weg kiezen.
BAM. Dat kwam binnen. Dit verhaal greep me aan. Hoe treurig moet het zijn dat als je op dat moment bent aangekomen en je kijkt terug, je dingen liever anders had gedaan. Beter. Vanuit je hart. Vol overgave.
Vanaf dat moment heb ik me voorgenomen dat ik later nooit ‘Had ik maar…’ tegen mezelf zal zeggen.
Ik werkte op dat moment in een coördinerende functie op een trainingsbureau, waar ik veel van mezelf in kwijt kon. Daarnaast had ik gezellige collega’s en vastigheid. Na een periode van telkens van baan wisselen door reorganisaties, ontslagrondes en faillissementen voelde dat fijn.
En toch.. iets knaagde. Hierin lag niet mijn toekomst.
Het voordeel van werken op een trainingsbureau is dat er veel aandacht is voor persoonlijke ontwikkeling. Ik volgde een coachingstraject, deed verschillende testen en een van de uitkomsten was dat een meer mensgerichte functie beter bij mij past.
Toen popte voor het eerst de term loopbaancoach in m’n hoofd op. Waanzinnig! Met mensen werken, iemand adviseren en verder helpen, de relatie naar de dynamische arbeidsmarkt. Interessant.
Via LinkedIn nam ik contact op met loopbaancoaches om meer te weten te komen over het vakgebied en ik struinde het internet af. Mijn enthousiasme groeide. Ok. Maar hoe? Geen idee. Ik werd zwanger van Isa en toen verdwenen m’n plannen naar de achtergrond.
Twee jaar later bestond VDS 25 jaar en in het kader daarvan organiseerde ik samen met een aantal collega’s het project Let’s Work: een jaarprogramma voor 25 langdurig werkzoekenden. Via dit programma reikten we de tools aan om het vinden van een baan te vergroten. Ik merkte dat er iets bij me aangewakkerd werd: Dit is tof! Op deze manier wil ik het verschil maken voor anderen.
En dan is het juni 2014. Het trainingsbureau waar ik nog steeds werk, kondigt een bedrijfsverhuizing aan. Van Rotterdam naar Groenekan (vlakbij Utrecht). Wat voor mij veel meer reistijd betekent, aangezien er altijd file staat die kant op. De beruchte A27.
Als moeder van een kindje van 2 en een kleine baby van 8 weken in m’n buik, voel ik dat ik een keuze te maken heb. Het verhaal over de dame van het hospice zoemt door m’n achterhoofd. En ik denk aan de kriebels die ik voelde tijdens het project Let’s Work.
En dan besluit ik dat ik het ga doen. Ik ga springen! Ik zeg m’n baan op. Zonder dat ik iets nieuws heb. Vastberaden licht ik m’n teamleider in en daarna bel ik beduusd twee vriendinnen die jubelen aan de telefoon en waarmee ik gelijk sushi ga eten om dit besluit te vieren.
M’n omgeving reageert wisselend. Is dit het moment om deze stap te wagen? Een vast inkomen is best wel handig. Zekerheid voor alles. En toch.. ik zet door. M’n kindjes verdienen een gelukkige mama en daarnaast wil ik een voorbeeld voor ze zijn. Volg je hart, no matter what.. Haal eruit wat erin zit.
Mei 2015. Mads is geboren en m’n contract is opgezegd. Ik ben officieel werkzoekend! Spannend. Twee maanden duurt het voordat ik de vacature zie van Matchmaker bij Servicecentrum Drechtsteden in Dordrecht. Ik waag het erop en sleutel een dag aan een pakkende brief en CV. Met resultaat, want na twee gesprekken word ik gebeld: ik heb de baan! Mensen adviseren en helpen bij het vinden van ander werk. Ik kan m’n hart ophalen. Geen idee waar ik terecht kom, ik krijg een contract voor vier maanden, een relatief korte tijd om te laten zien wat ik kan. Ik ga het doen!
Januari 2016. Mijn contract is verlengd, ik mag blijven! WW begeleiding is aan m’n takenpakket toegevoegd en ik krijg de ruimte om een aanpak te ontwikkelen waar ik in geloof. Mensgericht met focus op resultaat. Het werkt! Mensen vinden werk. Leuke anekdote: ik leen er zelfs m’n eigen sollicitatiekleding voor uit. Jubelend ren ik over de gang van het SCD-gebouw. Man, dit is gaaf! Het smaakt naar meer.
November 2016. Ik werk intussen alweer ruim een jaar bij het SCD. Als WW begeleider en Arbeidsmarktbegeleider. Verder geef ik workshops op het gebied van solliciteren en jezelf profileren en ben ik onderdeel van de projectgroep communicatieaanpak Duurzame Inzetbaarheid. Wat een jaar is het geweest! Een jaar waarin ik ontzettend veel heb geleerd, heb gezien, nieuwe dingen heb gedaan… en steeds weer de bevestiging: ik zit op de goede weg. Werken met mensen, vanuit talenten in context van werk. Ik kan er geen genoeg van krijgen.
2017. Het jaar waarin ik de opleiding tot loopbaancoach volg. Eindelijk! De opleiding levert me niet alleen veel kennis en kunde op, ook leer ik nog meer over mezelf. Ontzettend waardevol en daardoor lukt het om stappen te zetten. Binnen het SCD stroom ik door naar de functie van Mobiliteitsadviseur en ga ik ook aan de slag met teams en organisatieontwikkeling. Hoppa!
En in december ga ik naar Rotterdam om Waanzinnig Werk in te schrijven bij de Kamer van Koophandel. Spannend!
2018. Op dit moment is 2018 nog maar een anderhalve maand oud, maar er gebeurt genoeg! Naast dat ik bezig ben met het ontwikkelen van de huisstijl en profilering voor Waanzinnig Werk, krijg ik ook de eerste aanvragen binnen. Zo ontzettend leuk! Dit smaakt naar heel veel meer 🙂
December 2019. Wat is er veel gebeurd het afgelopen jaar. Ik heb mn Noloc Certificaat gehaald, heb een prachtige werkplek gevonden voor Waanzinnig Werk en het SCD heeft me een vaste aanstelling aangeboden als loopbaanadviseur.
Verder heb ik de opleiding Werkgelukdeskundige gevolgd, heel blij mee. Daarin kwam voor mij alles samen: vanuit purpose en talent werken. Het is wat ik iedereen gun.
Naast alle loopbaantrajecten organiseer ik ook evenementen. Zo zie je maar.. die studie Vrijetijdsmanagement is zeker ergens goed voor geweest! Het doet me denken aan Connect the dots van Steve Jobs.
Dankbaar ben ik. Voor al die kansen. Voor al die mensen die in mij geloven en mij stimuleren. Voor alle inzichten en lessen.
Op naar 2020! Ik ben heel benieuwd wat het nieuwe jaar voor me in petto heeft😀
