Opleidingsdag nr 6 alweer! Vandaag stond RET op het programma. Waar gaat RET over? Het gaat over irrationele overtuigingen en op wat voor manier deze overtuigingen je gedrag beïnvloeden. Ze kunnen ervoor zorgen dat je volledig blokkeert en niet meer kunt relativeren.
De kunst is om deze gedachten te draaien naar het positieve. Omdenken dus.
Vaag nog? Een voorbeeld: stel je geeft dinsdag een presentatie voor het bedrijf waar je werkt. Bij de gedachte alleen al krijg je vlekken in je nek. ‘Stel dat ik een black out krijg? Stel dat collega’s vragen gaan stellen die ik niet kan beantwoorden? Wat denkt m’n leidinggevende dan die in de zaal zit? Oh, dat gaat me m’n baan kosten…’ Naast de opkomende vlekken beginnen ook ineens je oksels te klotsen.. Zie je ‘m? Ok, mooi.
Ieder mens heeft deze overtuigingen. Dus ik ook. En ik herken de mijne al vanaf een afstand. Ik mag namelijk geen fouten maken. Dat is echt uit den boze. En dan vooral als ik iets voor een ander doe. Want wanneer ik een fout maak, dan deug ik niet. Dan val ik door de mand. ‘Zie je wel, ik ben niet goed genoeg. Ik ben niet geschikt hiervoor. En dat komt iedereen nu te weten. Wat erg..’. Dat zegt het stemmetje in m’n hoofd.
En ja, laatst gebeurde het dus. Ik maakte een fout. Waar ik zelf na een paar minuten achterkwam. Ik was op tijd om de fout te herstellen, maar het kwaad was geschiet. Boos op mezelf, rode konen. Naar het beeldscherm staren, heb ik dit echt gedaan? Wat stom, ongelooflijk stom. Wat zullen ze nu van me denken. Val ik nu even door de mand zeg! En thuis liet het me nog niet los. Niet fijn, die negatieve energie. Waarom ben ik zo streng voor mezelf en leg ik de lat zo hoog, dat ik geen fout mag maken?
Tijd om dit aan te pakken en daar was deze opleidingsdag de kans voor. De trainer begon met vragen: Wie zegt dat je niet deugt, als je een fout maakt? Uh ik..?? Dus iedereen die fouten maakt, deugt niet? Tja, daar zeg je iets. Want dat klopt natuurlijk niet.. Het maken van fouten zegt iets over wat je doèt, niet over wie je bént. Aha!
Nou ja, als je het zo bekijkt.. dan is het redelijk bullshit wat ik in m’n kop haal. ‘Ja!’ roept de trainer. ‘En dat is wat jij nu gaat zeggen, iedere keer als je een fout maakt. Bullshit! En lach erom. Maak het niet zo zwaar!’ ‘En nog leuker’, gaat hij verder, ‘Maak eens expres een fout! En kijk wat het doet’. Ok… pfoe.. dat klinkt raar. Maar goed, laat ik het proberen..
Dus, vanaf nu is bullshit mijn toverwoort. En ik weet dat ik nu een spelfout maak. Mega irritant. Maar ik laat ‘m lekker staan. Want ik ben gewoon ok nu. Punt.
